wygładzać się

См. также в других словарях:

• wygładzać się – wygładzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się gładkim, równym; tracić nierówności, zmarszczki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cera się jej wygładziła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygładzić — dk VIa, wygładzićdzę, wygładzićdzisz, wygładzićgładź, wygładzićdził, wygładzićdzony wygładzać ndk I, wygładzićam, wygładzićasz, wygładzićają, wygładzićaj, wygładzićał, wygładzićany «uczynić gładką powierzchnię czegoś, usunąć nierówności,… …   Słownik języka polskiego

• wygłodzić — dk VIa, wygłodzićdzę, wygłodzićdzisz, wygłodzićgłodź a. wygłodzićgłódź, wygłodzićdził, wygłodzićdzony rzad. wygładzać ndk I, wygłodzićam, wygłodzićasz, wygłodzićają, wygłodzićaj, wygłodzićał, wygłodzićany «wytrzymać kogoś o głodzie, bez jedzenia» …   Słownik języka polskiego

• polerować — ndk IV, polerowaćruję, polerowaćrujesz, polerowaćruj, polerowaćował, polerowaćowany «wygładzać ręcznie lub mechanicznie (także metodami chemicznymi albo elektrolitycznymi) powierzchnię danego przedmiotu, w celu nadania jej gładkości i połysku»… …   Słownik języka polskiego

• równać — ndk I, równaćam, równaćasz, równaćają, równaćaj, równaćał, równaćany 1. «czynić równym, gładkim, płaskim, prostym, wygładzać, prostować; wyrównywać, niwelować» Równać powierzchnię czegoś. Równać plac, teren pod budowę. Równać pagórki, wzgórza. ◊… …   Słownik języka polskiego

• skrobać — ndk IX, skrobaćbię, skrobaćbiesz, skrob, skrobaćał, skrobaćany skrobnąć dk Va, skrobaćnę, skrobaćniesz, skrobaćnij, skrobaćnął, skrobaćnęła, skrobaćnęli, skrobaćnięty, skrobaćnąwszy 1. zwykle ndk «pocierając czymś ostrym, zdrapywać, zdzierać… …   Słownik języka polskiego

• prostować — ndk IV, prostowaćtuję, prostowaćtujesz, prostowaćtuj, prostowaćował, prostowaćowany 1. «czynić prostym, równym coś krzywego, zgiętego, nierównego itp.; nadawać czemuś prosty kierunek; wyprostowywać, wyrównywać, wygładzać» Prostować zgięty gwóźdź …   Słownik języka polskiego

• trzeć — ndk XI, trę, trzesz, trzyj, tarł, tarty 1. «naciskając przesuwać czymś po czymś, szorować po czymś, pocierać czymś o coś» Opony trą o asfalt. Trzeć ręką czoło. Trzeć ciało ręcznikiem. 2. «rozdrabniać coś na cząstki za pomocą tarki lub rozgniatać… …   Słownik języka polskiego

• wałkować — ndk IV, wałkowaćkuję, wałkowaćkujesz, wałkowaćkuj, wałkowaćował, wałkowaćowany 1. «rozpłaszczać, wygładzać za pomocą wałka» Wałkować ciasto na kluski. 2. «zwijać, skręcać w wałek, w wałki» Wałkować plastelinę w rękach. 3. pot. «mówić ciągle o… …   Słownik języka polskiego

• zgnieść — dk XI, zgniotę, zgnieciesz, zgnieć, zgniótł, zgniotła, zgnietli, zgnieciony, zgniótłszy zgniatać ndk I, zgnieśćam, zgnieśćasz, zgnieśćaj, zgnieśćają, zgnieśćał, zgnieśćany 1. «ścisnąwszy utworzyć na czymś załomy, pozbawić gładkości; zmiętosić,… …   Słownik języka polskiego

• szlifować — ndk IV, szlifowaćfuję, szlifowaćfujesz, szlifowaćfuj, szlifowaćował, szlifowaćowany «nadawać gładkość, dokładne wymiary, połysk (czasem ostrość) obrabianym przedmiotom z metalu, szkła, drewna itp. przez odpowiednie gładzenie, polerowanie za… …   Słownik języka polskiego